Klein en intiem, zo heb ik de afgelopen jaren kunnen werken. Mijn hele leven wijd ik aan spirituele ontwikkeling, zowel privé als zakelijk. En wat laat je dat toch anders in het leven staan dan andere mensen! En dat terwijl iedereen in wezen spiritueel is. In de kleine en intieme setting voel ik zoveel liefde, zo'n diepe connectie met mensen. Ze delen hun diepste pijnen en verdriet, al hun misstappen, al hun falen, hun fysieke uitdagingen, wat ik dagelijks hoor is ontzettend intens en soms krijg ik er tranen van in de ogen en huil ik zelfs mee. Je kan je niet voorstellen wat er gebeurt als je als spiritueel coach hoort “Het liefste ben ik hier niet meer, Lilian, ik wil gewoon dood.” Of “ik ben met een ander naar bed geweest en nu heb ik zo'n spijt, wat kan ik doen?” “Eigenlijk weet ik niet wat liefde is, ik denk dat ik het nog nooit echt heb gevoeld.” Deze verhalen kan iemand bij me kwijt, door deze pijn gaan we samen heen. Dat is wat ik doe, wat ik wil bijdragen en dat is wat ik uitdraag. En juist dit is zo hard nodig in de wereld. Dus mijn gidsen sporen me al enige tijd aan, ga op een theatertour, zoek een ruimte en ga dit uitdragen voor een groter publiek. Je zou dus kunnen zeggen dat het een roeping is. En ik vind het lastig, maar de roep neem ik toch aan. 

Afgelopen weekend een diepe reis in mezelf gemaakt op een prachtig spiritueel weekend bij Hippieland. Ik ging alleen, iets wat ik nooit eerder deed. Ik deelde tot voor kort alles met een hele dierbare lieve man, die uit mijn leven is weggegaan. Het is kwetsbaar om nu praktisch voorbij zijn woonplaats te rijden en niet te kunnen aanbellen en blij te roepen, “kom we gaan samen op pad.” Even voelde ik die drang, maar ik liet het gaan. Ik heb beloofd hem de ruimte te geven en dat is wat ik doe.

Heb je al eens opgemerkt, dat de tijd steeds sneller gaat? Wat je vroeger in een dag deed is nu opeens veranderd. Soms lijkt het of je in een dag de dingen kan doen die vroeger eigenlijk onmogelijk waren en af en toe is de dag opeens voorbij en lijkt het of je helemaal niks hebt kunnen doen. Wat dit betekent is heel mooi, we gaan terug naar het hier en nu en ervaren dat tijd min of meer meebeweegt met onszelf en ons eigen tempo. Wij hebben namelijk invloed op de beleving van tijd, omdat tijd voor ons hart, voor ons wezen, niet bestaat. Hoe dit zit ga ik proberen uit te leggen. we noemen dit ook wel multidimensionaal bewustzijn.