Op dit moment heb ik te maken met een enorme aaneenschakeling van toevalligheden en bijzondere ontmoetingen. Ik stuur "toevallig" iemand een email en krijg het antwoord: "heel interessant allemaal, maar het programma zit al voor het hele jaar vol. We stoppen jouw gegevens in een bak en misschien maken we er nog wel eens gebruik van." Nou, dat voelt nog eens als een afwijzing.... 

En voorheen had ik altijd zoveel moeite met afwijzingen, maar ik merkte, dat het dit keer wel goed zat. Ik had uit het niks een mail verstuurd naar een wildvreemde, geen wonder dat het niet direct viel. Maar wat er tot mijn verbazing gebeurde: twee weken later kreeg ik een email. Degene die op de open dag de aftrap zou doen was ziek geworden en kon niet komen. De dame mailde me: "toen moest ik gelijk aan jou denken, zou je ons kunnen helpen en die lezing overnemen? Waarover wil je het hebben?" Dit is dan een typisch gevalletje van hoe het werkt. Een zaadje planten, het verder loslaten en ook al krijg je een negatieve reactie, het wil niet altijd zeggen dat je actie voor niets is geweest. 

En vandaag mocht ik dus bij de open dag voor het Huis van Zingeving een lezing houden over intuïtie. Ik ging op tijd en zou ruim voor de lezing aankomen. Maar het lot had allerlei andere dingen voor me in petto. De navigatie stuurde me eerst compleet de verkeerde kant op, waardoor ik op de snelweg richting België terecht kwam... Niet helemaal de juiste richting, zeg maar. Dus toen op zoek naar een afslag om te keren, maar dat duurde 15 minuten. Ik had dus een half uur verloren... Oeps, maar ik merkte een rust die ik voorheen nooit kende. Ik zou nu precies op tijd komen, op de minuut af... Daar kon ik me naar schikken. Maar nog was ik blijkbaar niet klaar met mijn lesje, er stond een file en opeens stond ik stil op de snelweg... Voor wie mij kennen, ik zou "vroeger" in een soort paniek zijn geraakt. Ik hoorde nog vaag de oude gedachten door me heengaan: "maar je moet je ook beter voorbereiden! Hoe kun je je daar nog vertonen? Wat ben je toch ook een oen." Maar ik merkte ook hoe ver die oude manier van denken van me af stond. Wilde het lot mij nou gewoon even laten beseffen dat ik veranderd ben? 

Daar aangekomen was de sfeer geweldig en paste mijn late aankomst blijkbaar precies in het schema van sommige mensen, want die waren te laat gekomen en toonden zich blij dat het iets later begon... Ik zou bijna zeggen: "gods wegen zijn ondoorgrondelijk." En als je stopt met oordelen over jezelf en over het verkeer en de file, dan kun je gewoon blijven genieten van het mooie weer en het prachtige uitzicht! Dat is nog eens een pure ervaring van in het HIER en NU verblijven. 

En dat brengt je veel meer dan de stress die wij normaal gesproken voelen. Want de afgelopen weken kom ik op deze manier veel meer mooie dingen tegen, die ik anders als een kip zonder kop, niet gezien of opgemerkt zou hebben. Je wordt dus duidelijk opmerkzamer van in het hier en nu zijn. En dat stemt vrolijk, het brengt je werkelijk vreugde en plezier. Want er liggen zoveel mooie situaties op je te wachten, maar daarvoor moet je wel in de rust zijn. In de kern van jouw wezen, oftewel: "verbonden vanuit de ziel". Aankomende week hoor ik of een mooie opdracht in het zakenleven doorgaat. En weet je, ik heb er al zolang naar toe gewerkt, dat ik gewoon voel dat ik bij deze opdracht hoor. Dat het lot mij op dit pad heeft gebracht en dat mijn intuïtie mij met de juiste mensen in contact bracht om me zo bij deze nieuwe opdrachtgever te brengen. Ik houd ervan, als ik zo in de flow ben! Wil jij dat ook? Check dan eens de workshop: "zet jezelf in het licht." Want daar leer je technieken om jezelf beter te leren kennen en op je ingevingen en inspiratie te gaan vertrouwen. En ga daarna leven als een magiër, want ook jij mag je eigen leven vormgeven. Dat voelt werkelijk magisch!