Weblog archief januari 2022

Hij is op mijn pad gekomen

  • Lilian Gijsbers
  • (reacties: 0)

Tijdens de cursus komt het ook nog wel eens aan op verzoekjes. "Lilian, hoe gaat het in 2022 nou verlopen op het gebied van relaties? Ik ben er wel aan toe. Hoe kan ik deze aantrekken in mijn leven?" Verzuchtte 1 van de cursisten tijdens de trance cursus. Op zoek gaan naar een partner is even helemaal anders dan toen wij vroeger ooit op zoek moesten. Tinder is ook niet voor iedereen weggelegd zullen we maar zeggen. En de kroeg in en ouderwets iemand aanspreken is nu ook even geen optie. Dus wat dan? Ik stelde voor om de persoon die voor haar bedoeld wat energetisch alvast op te zoeken, in de vorm van een visualisatie.

Lees verder >

ruzie in de familie

  • Lilian Gijsbers
  • (reacties: 1)
Ze zat voor me met tranen in haar ogen. Kerst en verjaardagen zijn niet meer zo gemakkelijk. Elke week komt er wel iemand voor een sessie of in de groep, die vertelt over de ruzies die er zijn. “Om Corona nota bene. Ze noemden me een egoïst!!! Alleen maar, omdat ik me niet laat vaccineren. Bijna wilden ze me met de kerst vermijden en me vragen weg te blijven. Uiteindelijk besloten we allemaal een thuistest te doen. Negatief natuurlijk, maar ik was er kapot van. Dat het ooit zo ver moest komen... In onze familie. Ik liet ze niks merken hoor. Ik hield me rustig, krachtig, net als altijd. Maar man, wat deed dit pijn. In de auto heb ik zitten janken. De hele nacht zelfs. Ik had geen zin in de kerst zo hoor. Maar ik deed het dan toch maar, weer die stok in mijn neus, tegen heel mijn gevoel in.”
Lees verder >

Als twee zielen elkaar herkennen uit een vorig leven….

  • Lilian Gijsbers
  • (reacties: 0)

Daar lag ze op de behandeltafel, een intens verdriet kwam diep uit haar keel. De dame die normaal altijd fluisterzacht praat, had opeens luidkeels haar schreeuw laten horen. Oude pijn, oud verdriet, we hoorden haar in de groep zo hard uitroepen hoe zwaar het was geweest. Ik keek naar de man op mijn behandeltafel, hij was vredig en rustig. Ik vroeg of ik even mocht gaan om aan die intense zielenroep gehoor te geven. Ik liep op haar hartekreet af. En ik sloeg mijn armen om haar heen. Ze greep me vast, begon in “haar taal” te praten, luider en luider. Ik sprak dezelfde taal, die we lichttaal noemen en opeens kwam ze in een diepe trance overeind. Haar ziel kende de mijne en ze herinnerde zich zelfs mijn naam “Ayla, Ayla!” In een vorig leven waren we zussen.

Lees verder >